Zwervend langs velden en wegen, vloedlijnen, afvalbergen en fabrieksterreinen vind ik voorwerpen, materialen en beelden om ze later samen te smeden tot zelfstandig kunstwerk. Materiaal wat al een leven heeft gehad geef ik een nieuwe betekenis of bestemming.
Vaak is dit metaal maar ook andere materialen als hout, steen, botten
en schedels vinden hun weg naar mijn atelier.
Intuïtief probeer ik beelden te creëren die niet alleen de schoonheid van vorm, materiaal of beeld bevatten maar die ook een bepaalde spanning oproepen. Meestal is dit het contrast cultuur / natuur.
Zo kunnen bijvoorbeeld industrieel afval en auto-onderdelen verworden tot religieus voorwerp in de vorm van totempalen, alsof volksstammen uit het postnucleaire tijdperk de vroegere functie ervan vergeten zijn.
Geïnspireerd door de culturele erfenis van primitieve volken ontstaan er beelden die herinneren aan oude mythen. Zoals performances die doen denken aan het uitvoeren van rituelen.
Mijn beelden lijken soms visioenen te zijn van het eind van onze huidige technologische vooruitgang en het begin van een nieuwe beschaving.
De wens om mijn statische beelden een actievere rol te laten spelen en zo het publiek een beeld meer te laten “beleven” is de drijfveer geweest om met andere disciplines als performance en film te willen experimenteren.