Nabij de begraafplaats van Stedum zijn, in een onbebouwd stuk grond,
essen aangeplant. Het zijn bomen even oud als ik ben. Ze staan als
een windsingel rond de dodenakker.
In deze bomen wil ik portretten uithakken, in een ovaal niet groter
dan een A4. De uitgehakte portretten zullen over een aantal jaren
dichtgroeien; de schors zal de wond weer sluiten.
De beeltenis zal worden opgenomen in de boom, alsof er niets gebeurt
is. Alleen het lidteken zal herinneren aan de ingreep.