Landschap als drager van het beeld.
Kijken en ervaren van het landschap. Soms herkenbaar en dan weer abstract en niet direct het lieflijke landschap waar je als kijker in eerste instantie wilt verblijven…of toch wel?
De overeenkomsten in hun betekenis: de spanning tussen fictie en werkelijkheid, tussen veraf en dichtbij, tussen verstilling en expressie.
De eerste kwaststreken worden vaak bepaald door de lijnen en sfeer op een zelfgemaakte foto, waarbij de elementen water, lucht en aarde altijd het uitgangspunt zijn.
Het landschap is drager van het beeld geworden.
Door een sober kleurenpalet en de nadruk op de huid van het schilderwerk ontstaat een wereld die een andere kijk op het landschap wil tonen: de wereld onder het asfalt en beton.
De landschappen waar een oervorm, kracht en aardsheid uit spreekt, vormen de belangrijkste inspiratiebron en zijn de verbinding naar een eigen beeldtaal van binnen naar buiten en voor de kijker hopelijk andersom.
Anja Vlaskamp
Stedum